Posts

Showing posts from October, 2020

उनी नै उनी

झरिको मौसम, घरि ठूलो बर्षा घरि सिमसिम पर्ने पानी, शहरको व्यस्तता आफ्नै गतिको । म भने आज फूर्सदमा छु । अपरान्ह तिर हामी एउटा रेस्टुराँमा हुन्छौँ । मेरा मिल्ने साथीहरू र सँगै काम गर्ने साथीहरूको एउटा सानो जमघटको मौका परेको थियो । मसँग उनी पनि थिइन्, मेरी उनी, प्यारी उनी । अलौकिक रुपकी उनी, विशाल मनकी खानी । प्रकृतिले सोँची सम्झी कुनै कसर बाँकी नराखी, मेरै लागी भनेर बनाएकी उनी । सुमधुर आवाज र सुन्दर जिउडालले सुसज्जित उनी । अझ चालढालको त के कुरा, बान्की परेकी उनी । मेरा ग्रहगोचरहरू निकै नै उत्तम हुनुपर्छ त्यतिबेला, जब मैले उनलाई पहिलोपल्ट भेटेँ । मेरो यो जड जिन्दगीमा, उनको साथ, उनको माया, उनको सामीप्यता पाउनु, मलाई मेरो अहोभाग्य लाग्दछ । हाम्रो जमघट सानै भए पनि निकै आत्मीय र रमाइलो थियो । खाने र पिउने कार्यक्रम चलिरहेको हुन्छ । म मेरो मन पर्ने खाजा मो:मो मा होमिएको हुन्छु । उनी र म एउटै प्लेट्बाट नै लिईरहेका हुन्छौँ । बेलाबेला उनी मलाई हेर्छिन् । उनको त्यो नजर मेरो मुटु सम्मै पुग्छ । म पनि हेरी रहन्छु उनीलाई । उनी मुस्काउँछिन् । यो पल मलाई संसारकै प्रिय पलहरू मध्येको लाग्छ । उनको सानिध्यता

तिमी चाहियो

मलाई, तिमी चाहियो, भर्खरै चाहियो पलपलमा चाहियो, हरपलमा चाहियो मलाई माया गर्ने, तिम्रो त्यो मन चाहियो अनि त्यो सुडौल बदन चाहियो तिमी सँगै म, मनलाग्दी खेल्न पाउँ तिमीलाई पनि त्यस्तै लागोस् टोक्न पाउँ, चुस्न पाउँ, चिमोट्न पाउँ त्यो ज्यानमा, यो ज्यान रगड्न पाउँ घर्षणको ज्वाला बलोस् अनि म निभाउँ नग्नता निहार्न पाउँ, चुम्बकझैँ टाँसिन पाउँ ताल, हिमाल र नदीको रागमा रम्न पाउँ श्वेत बदन तिम्रो, चुम्दा चुम्दै लाल होस् स्याउ जस्ता गाला अनि गुलाबी ओठ चाहियो त्यो हाँसोको प्याला र सुमधुर आवाज चाहियो तिम्रो मिठो स्पर्शको लहर चाहियो मलाई, तिमी चाहियो, बिछट्टै चाहियो आधाआधि मात्र होइन, पुरै चाहियो १७ असोज ७७, शनिबार सबेरै सुन्निएको गाला सुम्सुम्याउँदै